Leerlingen combineren Scheppingsverhaal en Corona op aansprekende manier
Dr. Bill Banning – docent d’Oultremontcollege (OMO) Drunen
‘Meneer, gelooft u dat nou echt?!’ Dat was de reactie van veel leerlingen toen ik hen het Bijbelse verhaal over de schepping van de mens voor had gelezen. ‘Ja, dat geloof ik’, zei ik toen. Vol ongeloof staarden 33 paar ogen me aan. Gelukkig waren mijn super welwillende leerlingen bereid om naar mijn uitleg van dat verhaal te luisteren. Op eigen kracht wisten ze vervolgens prachtige vertaalslagen te maken naar het goed omgaan met de crisissen in dit corona-tijdperk.
Als je de Bijbel zo leest, is dat goed, want anders zouden die verhalen nooit toepasbaar zijn in het echte leven.
Joël
De Bijbelzin die het betrof luidt: ‘Toen boetseerde God de mens uit klei, uit de aarde genomen, en Hij blies de levensadem in de neus: zo werd de mens een levend wezen’ (Genesis 2: 7). Dit verhaal stamt uit de tijd van de Babylonische ballingschap. De Joden van toen zaten net als wij nu collectief in de put: wij door corona, zij door de ellende die de Babylonische koning Nebukadnezar aangericht had in 586 voor Christus. Hun tempel was verwoest, ze waren gedeporteerd naar Babylon en konden niet meer zichzelf zijn. Of, zoals Boney M. het in de jaren ’70 zong: ‘On the rivers of Babylon, where we sat down…”. Ja, down en dizzy waren ze, ze zaten aan de grond. Op zijn joods: ze voelden zich als klei, op zijn Hollands-Engels: ze zaten in de shit. Crisis dus.
Maar toen gebeurde het dat ze elkaar troostten, dat gaf al een beetje lucht en adem. Toen ze zich Mozes herinnerden, die duizend jaar eerder hun volk uit de Egyptische slavernij had gered, kregen ze weer wat hoop: zou dat nu ook kunnen gebeuren? En hoop doet leven en dat gaf hen nog meer lucht. Toen uiteindelijk de Perzische koning Cyrus Nebukadnezar versloeg en de Joden liet terugkeren naar hun eigen land, konden ze hun geluk niet op en haalden ze diep opgelucht adem. Het was alsof hun de adem werd ingeblazen door andere mensen en daardoor heen door God (‘passivum divinum’).
Het zielige hoopje KLEI – zoals ze zich voelden – werd ADEM ingeblazen, waardoor ze zich weer mens voelden. Waardoor ze zich verdiept en verrijkt mens voelden – diepe ervaringen rijker. Dat is mens-wording, toen en nu nog steeds. Pas wie een ander bij een crisis heeft bijgestaan of wie zelf een crisis heeft doorgemaakt, is pas diep mens geworden.
Reacties van leerlingen met link naar corona
Namen zijn met toestemming van leerlingen vernoemd.
Nils: De syntheseverklaring van dit verhaal is dat er een diepere betekenis achter het verhaal zit. Bijvoorbeeld dat mensen tijdens deze coronacrisis als het ware in de klei zitten (dus zonder hoop) en dat er toch nog mensen zijn die leven bij mensen kunnen inblazen door goed te doen. Zodat mensen weer tot leven komen in deze doodstille tijd. Ik had voor deze uitleg in de les nog nooit echt nagedacht over diepere betekenissen in de Bijbel, maar nu zie ik er zo veel, het is erg bijzonder en een eye-opener.
Joshua: De mens is gemaakt van klei wil zeggen dat je je levenloos voelt en incompleet, je kan niks. Veel mensen voelen zich zo door de coronacrisis, waaronder ik. Totdat op een dag ik mijn vriendin ontmoette, zij hielp me uit de put en blies weer adem in mij. Gevoelens die jarenlang onderdrukt waren kwamen weer naar boven. Ik kreeg weer motivatie, ik kwam tot leven. Corona brengt de meest stabiele mensen in een onstabiele situatie, je ritme verdwijnt en je voelt je als klei, in the shit, je verdrinkt. Totdat er iets / iemand jou weer nieuwe motivatie geeft.
Tycho: Door deze crisis van corona kun je af en toe in the shit zitten. Je zit in de klei. Je hebt heel erg veel moeite met deze coronasituatie en je ziet het allemaal even niet meer zitten. Dan zou het kunnen dat iemand je steunt en zo adem geeft, zodat je weer tot leven komt. Ik vind dit heel erg mooi, omdat ik ook wel eens last heb van corona, maar je moet toch echt doorgaan met dit prachtige leven.
Kobe Verhoeven: Hier is sprake van een synthese-inzicht in dit verhaal: je gaat naar de diepere betekenis kijken om het verhaal te snappen en in jouw perspectief te gebruiken. Die Bijbeltekst zegt hetzelfde als wanneer iemand in een persoonlijke crisis zit met bijv. corona. Dan zit je figuurlijk gezien vast in de klei. Iemand die je dan adem inblaast, moet je niet letterlijk zien, maar het gaat om iemand die je steunt om weer tot leven te komen, dus die je helpt terug te komen bij hoe je was.
Ruby Moonen: Doordat mensen door corona alleen thuiszitten, kunnen ze in een crisis komen, doordat ze zo eenzaam zijn. Ze zitten dan in de klei, maar ondanks corona moeten we deze mensen adem inblazen, zodat ze tot leven komen, dus weer hun oude zij kunnen worden. Dit vind ik belangrijk, omdat we mensen in moeilijke periodes moeten helpen, zodat ze niet verder in de crisis vallen.
Luuk Frijters: De adem staat voor verlichting en lucht die je krijgt. Tijdens corona zitten veel mensen in de crisis / klei. Ze komen adem te kort door de problemen. Door deze mensen te helpen krijgen ze weer lucht en komen ze tot leven en uit de klei.
N.C. de Hart: Gelovige mensen geloven dat er iemand boven ons zit die ons een steuntje in de rug geeft (adem inblaast), iemand die ons hoop geeft en uit de shit (klei) haalt. Nu met corona zitten we in een flinke crisis en de adem die we van elkaar en van de Heer krijgen, hebben we nodig om weer tot leven te komen (op onze benen te kunnen staan).
Anoniem: De klei staat voor de coronacrisis, iedereen zit in the shit (klei als in het joodse verhaal) en dan is er een kracht die adem inblaast. Zoals bijvoorbeeld bij goede vooruitzichten en de hulp die mensen elkaar bieden. Zo komt iedereen die in de shit zat weer tot leven. Deze kijk vind ik een goede beredenering, want zelf ben ik niet gelovig, maar dat hoeft ook helemaal niet voor deze synthese-uitleg. Ook vind ik het goed om elkaar te helpen / steunen (adem in te blazen) in deze crisis.
Zoë de Jong: Corona is crisis voor veel mensen, je kan niks doen en ook met niemand afspreken, je moet de hele dag binnen zitten (de klei). Maar als je een keertje belt naar je vrienden / familie en een keertje vraagt hoe het met ze gaat, zal dat helpen om ze uit de crisis te halen (adem inblazen). Zo help je ze er weer boven op te komen en er weer leven in te blazen. Ik vind dit een mooie uitleg, want ik vind het ook belangrijk dat je checkt hoe het met je vrienden / familie gaat.
D. Prinsen: Nu zitten mensen in een crisis, in de klei. Corona is er de oorzaak van. Af en toe is het wel fijn als iemand je helpt en je op ideeën brengt. Er wordt dan als het ware nieuw leven in je geblazen. Ik vind het een mooie manier van denken en ik vind dat iedereen een beetje adem moet uitblazen, zodat het weer bij een ander naar binnen kan. Als iedereen da doet is de cirkel rond en ben je verbonden met elkaar.
Sem Speeks: Door corona nu zitten veel mensen in de crisis. Ze weten niet meer wat ze moeten ze moeten doen en ze zitten in the shit. Mensen zijn als klei geworden, maar omdat mensen er voor elkaar zijn kunnen ze elkaar helpen, vooral in deze tijd. Zo blazen ze elkaar weer adem in om uit de klei te komen, zodat ze licht gaan zien aan het einde van de tunnel. Zo geven ze de hoop niet op en is er weer een wij-gevoel. Ik vind het mooi om te zien wat mensen voor elkaar doen om elkaar te helpen vooral in deze tijd. Ze helpen mensen, ook al gaat het misschien niet goed met henzelf, maar ze kunnen toch andere mensen helpen in deze shit en dat vind ik mooi.
Jeske: Je helpt iemand door adem in te blazen, door iemand een andere gedachtegang te geven. In deze crisis blaas je elkaar ook adem in om er weer tegenaan te kunnen. Je zit in de shit, in dikke klei en hebt adem nodig om hieruit te komen. Als iemand je adem inblaast, kun je weer tot leven komen. Ik vind de diepere betekenis erg mooi: goed doordacht en veelbetekenend. Het is hierdoor makkelijk om te begrijpen wat mensen nodig hebben. Iedereen heeft wel eens nieuwe adem nodig.
Lisa: Sommige mensen komen door deze corona in een crisis, dat betekent dat ze in de klei zitten (in de put). Ze zien het leven niet meer zo zitten, maar doordat mensen elkaar in deze tijd helpen oftewel adem inblazen, komen ze weer tot leven. Ik vind dit echt zo mooi. Ik heb namelijk mijn oma aan corona verloren en daardoor zat ik soms wel even in de put, maar door al mijn vrienden en familie hebben ze mij weer adem ingeblazen. En ben ik als het ware weer tot leven gekomen. Ik ben daar erg dankbaar voor.
Jolijn van Kessel: God blies levensadem in de mens en zo kwam de mens weer tot leven. Net zoals nieuw leven in een bedrijf blazen door elkaar te steunen in een moeilijke tijd, zoals nu met corona. Corona is een grote crisis en om samen door die crisis te komen moeten we elkaar steunen en figuurlijk elkaar nieuw leven inblazen, zodat we samen door deze crisis komen. Ik vind het heel erg belangrijk dat we elkaar steunen in deze tijd, want je moet elkaar niet laten stikken, maar elkaar nieuwe lucht inblazen om weer gelukkig in het leven te staan.
Shakira Kotwal: Dat de mens uit de aardbodem (klei) komt, wil zeggen dat je ergens vast zit, in een depressie verkeert. Dat je een soort levenloos geworden bent in de crisis of net zoals nu in quarantaine moet in coronatijd. Je moet jezelf wel uit de klei kunnen halen, dus een optie vinden, hoop hebben en houden, dingen anders aanpakken. Daarbij moeten we elkaar nieuwe en schone adem inblazen, want dat werkt tegen de crisis en niemand vindt slechte adem prettig. Doordat je ‘nieuwe adem ingeblazen hebt gekregen’ kom je een soort van weer opnieuw tot leven. Je bent geheractiveerd, je hebt je hoop weer terug, je bent uit de crisis. Je hebt een nieuwe levenswijze ontdekt door de corona. Ik vind dit heel logisch en geloofwaardig. Helemaal nu tijdens de lockdown hebben veel mensen nieuwe adem nodig zoals: scholieren, horeca, ziekenhuizen en bedrijven. Door ons aan de maatregelen te houden, kunnen we ‘samen weer tot leven komen’, letterlijk en figuurlijk.
Rens Aarts: Sh*t noem ik zelf altijd klei en de coronacrisis is écht pure …. Klei. Maar alsnog blazen we elkaar, op 1.5 meter, ‘de adem in’. Door bijvoorbeeld te bellen. Zo brengen we elkaar toch weer een beetje tot leven, aangezien dit zo’n vreselijke tijd is. Elkaar helpen in moeilijke tijden is noodzaak! Dat is natuurlijk geweldig.
Dr. Bill Banning – docent d’Oultremontcollege (OMO) Drunen
P.S. Met veel dank aan al mijn zeer welwillende leerlingen (maar liefst 456) die ook mij voortdurend de adem inblazen en mijn soms ‘klei-zijn’ voor lief nemen. Hulde.
